Koniec lat sześćdziesiątych XX wieku to czas rewolucji.

W Paryżu demonstrują studenci, w Czechosłowacji trwa Praska wiosna, w Woodstock (USA) 400 000 młodych ludzi tańczy pod hasłem „miłość, pokój i szczęście” zapoczątkowując Erę Wodnika i rewolucję seksualną.

Dla Polski rok 1968 jest Dwudatą. Jest rokiem zdjętych z afisza „Dziadów”, strajku na Uniwersytecie Warszawskim, protestów przeciw polityce Władysława Gomułki, ówczesnego I sekretarza, lecz również rokiem hańbiącej kampanii antysemickiej - antyżydowskiej nagonki, która wymusiła emigrację 13 tys. polskich Żydów.

„Oczy tej małej”, sztuka teatralna napisana przez Wawrzyńca Kostrzewskiego i Małgorzatę Sikorską-Miszczuk, bazuje na prawdziwej historii.

Poznajemy rodzinę (mieszkającą w Warszawie), w której tożsamość ojca zostaje „ujawniona” przed władzą i społeczeństwem, ale i przed dziećmi. Rodzina szykuje się do wyjazdu. Niespodziewanie najstarszy syn, Jerzy, zostaje zatrzymany w Polsce i pozbawiony przez władzę jakichkolwiek dokumentów i statusu obywatela.
Niczym współczesny Robinson Crusoe nielegalnie koczuje w swoim byłym domu (tzw. pożydku), usiłując przeżyć i przetrwać.

Sztuka „Oczy tej małej” opowiada o czasie tego „zawieszenia w niebycie”, który prowadzi głównego bohatera i jego przyjaciół do tragicznego finału.

Młodość, czas „miłości, pokoju i szczęścia” zamienia się w tej opowieści w czas mroku i zdrady.

Małgorzata Sikorska – Miszczuk, Wawrzyniec Kostrzewski

Czas trwania: 1 godz. 45 min.
Kategoria wiekowa: 16 +